بیگ بنگ: در کیهان ما از
بوی فضا گرفته، تا تشکیل سیاهچاله ها و عجایب کهکشان ها و … هر کدام دارای
ویژگیهای خاص و شگفت انگیزی هستند. با بیگ بنگ همراه شوید تا ۱۳ مورد از شگفتیهای کیهان را ببینیم. (با کلیک روی تصاویر، آنها را به اندازه ی بزرگتر مشاهده کنید.)
۱- سیاره ای با یخ های در حال ذوب
سیاره Gliese 436B b به اندازه ی نپتون است که در فاصله ی حدود ۳۳ سال نوری از ما در صورت فلکی لئو واقع شده است. منجمان معتقدند که این سیاره دارای حالاتِ نامتعارفی از آب است که باعث می شوند سطح پوشیده از یخش در حال ذوب شدن باشد. فشار در این سیاره باعث می شود یخ جامد باقی بماند اما حداکثر دمای سطح برابر با ۵۷۰ فارنهایت (۳۰۰ درجه سانتیگراد) است که آب را بیش از حد گرم می کند و آن را به بخار تبدیل می کند.
۲- فضای بوی گوشت ِ کبابی می دهد
اگرچه بو کردنِ مستقیمِ فضا یا از طریق لباس فضانوردی غیرممکن است، فضانوردان گزارش می دهند که به محض بازگشت از راهپیمایی فضایی، لوازمشان بوی گوشت کبابیِ داغ شده، فلز داغ و گازهای جوشکاری الکتریکی می دهد. منبع این بو می تواند محصول جانبیِ ستاره های در حال مرگ باشد که نشانه های آن را می توان در سراسر جهان پیدا کرد.
۳- الکل در فضا
در فاصله ی حدود ۱۰٫۰۰۰ سال نوری در فضای بین صورت فلکی عقاب، ابری از الکل با قطر ۱۰۰۰ برابر بزرگتر از منظومه ی شمسی وجود دارد. میزان اتانول الکل موجود در ابر می تواند تا ۴۰۰ سپتیلیون (یعنی عدد ۴۰۰ بعلاوه ی ۲۴ صفر کیلومتر) گسترش پیدا کند.
اگرچه انسان هزاران سال است که به مطالعه آسمان ها و کیهان پرداخته، اما هنوز اطلاعات بسیار اندک و ناچیزی پیرامون فضا و جهان اطراف خود دارد. همچنان که در راستای افزایش دانش و آموخته های خود گام برمیداریم، هر روزه با مسائل شگفت آور جدیدتری آشنا می شویم و این درحالیست که برخی از آنها بسیار پیچیده و گیج کننده می باشند. در ادامه این مقاله به مجموعه ای از شگفت انگیزترین، جالب ترین و عجیب ترین حقایق نجوم و دانش ستاره شناسی اشاره خواهیم نمود.
1- دانشمندان بر این باورند که ما فقط قادر به دیدن 5 درصد از ماده در جهان هستی می باشیم. این در حالیست که باقی کیهان از ماده ای نامرئی به نام "ماده تاریک" و همچنین نوع اسرارآمیزی از انرژی به نام "انرژی تاریک" تشکیل شده است.
ستارگان به اتفاق یکدیگر در ابرهای غبار و گاز متولد میشوند. این فرایند زمانی اغاز میشود که
چگالی منطقه ایی از ابر افزایش می یابد. مثلا ممکن است این تغییر چگالی بر اثر عبور یک موج
ضربه ایی ابرنواختر از میان این ابر اتفاق بیفتد بر اثر جاذبه مناطق متراکم منقبض شده و متراکمتر
وداغتر می شوند و سرانجام یک یا چند ستاره درحال انجام واکنشهای هسته ایی را تشکیل میدهند .
دمای غبار و گاز اولیه چند درجه از صفر مطلق(15/273-درجه سانتی گراد)بالا تر است .
بعد از فشرده شدن در مرکز ستاره ، دمای این ماده حداقل 10 میلیون درجه سانتی گراد(18میلیون فارنهایت)می شود
قبل از آن که پیش ستاره ها به ستارکان بالغ درخشانی مبدل شوند از خود کمی نور و حرارت
ساطع می کنند. بخش عمده ای از این تشعشع توسط غبار سحابی پیرامون پیش ستاره
جذب میشود. این غبار پرتو هارا، عمدتا در منطقه مادون قرمز طیف دفع میکند . اگر چه شاید
ستاره شناسان نتوانند درخشش پیش ستاره هارا مستقیما ببینند آنها میتوانند با تلسکوب های
مادون قرمز حضورشان را در سحابی درک کنند.
مرحله تولد : ستاره در اثر چگالش مواد بین ستارهای تشکیل میشود. مواد بین ستارهای مخلوطی است از گاز و غبار میباشد. حدود 96 تا 99 درصد جرم گاز بین ستارهایی را هیدروژن و هلیوم تشکیل میدهند و بقیه از جنس کربن، اکسیژن و ازت است.
ذرات غبار با قطر متوسط 3- 10سانتیمتر از جنس یخـ آمونیاکمنجمدـ گرافیت و سیلیکات هستند. مواد بین ستارهایی پس از مدتی منقبض میگردند. مواد بین ستارهایی در حال انقباض «پیشستاره» نامیده میشوند. با ادامه انقباض دمای منطقه مرکزی پیش ستاره مرتباً افزایش مییابد تا به دمایی برسد که برای شروع واکنشهای هستهای کافی است، در این شرایط پیشستاره به صورت یک ستاره واقعی در میآید و آن را ستاره رشته اصلی مینامند.
به طور تقریبی 1 ماه طول می کشد که ماه به دور زمین بچرخد. دوره گردش ماه
کامل به دور زمین 27 روز است که این گردش کامل نامیده می
شود. اما دوره بین 1 ماه تا ماه جدید از دید زمینی 29.53 روز است که آن را ماه قمری می نامند.
در زمان های قبل از اینکه گالیله به عنوان اولین انسان آسمان شب را با تلسکوپ ساده خود بررسی نماید تصور بر این بود که نقاط تاریک تر روی سطح ماه دریاهایی هستند که سطح این کره را پوشانده اند اما پس از رویت ماه بوسیله گالیله این تصور نادرست باطل شد. اما باز هم نام دریاهایی که بر روی ماه گذاشته بودند تغییر نکرد مانند دریای آرامش بر روی ماه (Sea of Tranquility ).
شفق قطبی چیست؟
شفق قطبی (aurora) که به آن سپیده قطبی و
نور قطبی هم میگویند یکی از پدیدههای جوی بسیار زیبای کره زمین است.
نورهایی بسیار زیبا و خیرهکننده که در آسمان حرکت میکنند و معمولا
شکلهای منحنیمانندی دارند.
آسمان تابان میشود و نقشهایی با رنگها و
شکلهای گوناگون در آن دیده میشود. این نقش و نگارهای رنگین گاهی دارای
شکل کمان یکنواخت است، گاهی ساکن است و گاهی تپنده. گاهی متشکل از شمار
زیادی پرتو است با طول موجهای متفاوت که مانند پردهها و نوارها در آسمان
بازی میکنند و پیچ و تاب میخورند. رنگ درخشنده نورهای از سبز مایل به زرد
به سرخ و بنفش مایل به خاکستری تغییر میکند.
زیبایی شفق، پدیدهای که برخی قبایل
کانادایی به آن رقص ارواح میگویند، چشم هر ناظری را به آسمان خیره
میکند.این نورهای طبیعی زیبا که در عرضهای جغرافیایی نزدیک به قطب دیده
می شوند، در سپیدهدم قطبی قابل مشاهده هستند.
شفق چیست.؟
ما به نوری که آخر شب و قبل از طلوع خورشید در آسمان دیده می شود، شفق می گوییم. شفق نمایشی طبیعی از نور درخشان رنگی در آسمان است که می توان آن را با چشم غیر مسلح و تنها در شب دید. شفق ها تأثیر قابل مشاهده فعالیت خورشید روی جو زمین هستند. در واقع شفق یک پدیده جوی و بیشتر به شکل نوارهایی از نور است که ذرات خورشیدی باردار و نیروی مغناطیسی زمین آن را ایجاد می کنند.
بیشتر شفق ها در مناطق شمالی تر و جنوبی تر زمین رخ می دهند. شفق های قطبی از این نظر زیباتر و مشهورترند. شفق ها به اشکال کمانی، ابری و نواری دیده می شوند.
برای دریافت بخش و بیشتر و تصاویر در مورد شفق به ادامه مطلب بروید.
شما نیز میتوانید نظرات خود را در مورد هر تصویر بیان کنید.
برای دریافت تضاویر برتر در مسابقه برترین عکس های نجومی به بروید .
گالیله
گالیلئو گالیله (به ایتالیایی: Galileo Galilei) (۱۵ فوریهٔ ۱۵۶۴ - ۸ ژانویهٔ ۱۶۴۲) دانشمند و مخترع سرشناس ایتالیایی در سدههای ۱۶ و ۱۷ میلادی بود. گالیله در فیزیک، نجوم، ریاضیات و فلسفه علم تبحر داشت و یکی از پایهگذاران تحول علمی و گذار به دوران دانش نوین بود.[۱]