کشف ذراتی که سریعتر از نور حرکت می‌کنند !!!!
انتشار خبر نتایج شگفت انگیز آزمایش Cng 1s در دستگاه آشکارساز "اپرا" توسط فیزیکدانان شورای تحقیقات هسته ای اروپا (سرن) و لابراتوارهای "گرن ساسو" در موسسه ملی فیزیک هسته ای ایتالیا مبنی بر کشف ذراتی که سریعتر از نور حرکت می کنند، فیزیکدانان در سراسر جهان واکنشهای جالب توجهی از خود نشان دادند.
محققان و فیزیکدانان در سراسر جهان در برابر مشاهده ذراتی که سریعتر از نور حرکت می کنند توسط محققان سرن، واکنشهای متفاوتی از خود نشان داده اند که بیشتر این واکنشها در راستای انکار و متهم کردن این یافته های جدید بوده است.
در پی شدت شگفتی و جبهه گیری فیزیکدانان در برابر این یافته تایید نشده تا حدی است که حتی یکی از فیزیکدانان انگلیسی قول داده در صورتی که این یافته به تایید رسمی برسد، در یک برنامه زنده تلویزیونی شلوارک ویژه بوکس خود را ببلعد!
نخستین فراخورشیدی های هم اندازه زمین کشف شدن
منظومه خورشیدی کپلر ۲۰ شامل ۵ سیاره است که به دور ستاره‌ای شبیه به خورشید ما در گردش‌اند. بررسی‌ها نشان می‌دهد که دو
سیاره این منظومه یعنی کپلر ۲۰ f و کپلر۲۰ e تقریبا هم اندازه زمین هستند. سیاره کپلر ۲۰ f چهارمین سیاره در این منظومه است که
هر 19/6 روز یک بار حول ستاره مرکزی
گردش می‌کند و دمای سطح آن ۴۲۶ درجه سانتی گراد است.
سیاره دیگر یعنی کپلر ۲۰e، با دمای سطحی ۷۶۰ درجه سانتی گراد هر 6/1 روز یکبار گردش مداری‌اش را کامل می‌کند.
دمای بسیار بالای این سیارات نشان می‌دهد که در منطقه حیات، جایی که آب می‌تواند به صورت مایع باشد، قرار ندارند. این کشف،
نتیجه بررسی داده‌های پیچیده‌ای است که تیم تلسکوپ فضایی کپلر بر روی نور ستارگان انجام می‌دهند.
گام بعدی دانشمندان کشف سیاراتی است که نه تنها هم اندازهٔ زمین باشند، که در سطح آنها آب مایع نیز وجود داشته باشد.
رصد کهکشانی با قلب روشن توسط تلسکوپ فضایی هابل
تلسکوپ فضایی هابل در تازه ترین اکتشافات خود کهکشانی مارپیچی ، جدید و نسبتا نزدیک با مرکزی بسیار روشن به نام NGC 1433 را شناسایی کرده است. فاصله این کهکشان از سیاره زمین حدود 32 میلیون سال نوری است. این کهکشان را در گروه کهکشان های فعال می شناسند.
جهت مشاهده ی تصویر با اندازه ی واقعی اینجا را کلیک نمایید.
این کهکشان به عنوان یک کهکشان Seyfert نیز شناخته می شوند. Seyfert یک طبقه بندی در مورد کهکشان ها است و حدود 10 درصد از کهکشان ها در این طبقه بندی قرار دارند. مرکز این کهکشان ها بسیار پر نور و روشن است و روشنایی آن قابل مقایسه با میزان روشنایی کهکشان راه شیری می باشد.
هسته ی این کهکشان مورد علاقه ی بسیاری از ستاره شناسان است زیرا آنان فکر می کردند مراکز اکثر کهکشان ها (البته نه همه ی آنها) دارای یک سیاهچاله احاطه شده توسط یک دیسک که مواد آن در حال سقوط هستند ، می باشند.
در کهکشان Seyfert ، نور ماوراء بنفش در جستجوی خارج شدن از دیسک های یکپارچه اطراف چاله ی سیاه مرکزی می باشد.
با استفاده از این طیف نور های ماوراء بنفش می توان رفتار سیاهچاله را با بررسی گاز های متصاعد شده از آن مورد بررسی قرار داد.
تصویر بالا استفاده از ترکیب نور مرئی و ماوراء بنفش و مادون قرمز گرفته شده است.
LEGUS نام یک طیف گسترده از خواص یک کهکشان است که می تواند ساختار داخلی کهکشان را مورد مطالعه قرار دهد.
این نوع بررسی های هابل می تواند پایه و اساسی منحصر به فرد برای مشاهدات و تحقیقات آینده باشد که می تواند توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) و آتاکاما (ALMA) مورد استفاده قرار گیرد.
تلسکوپ فضایی ALMA هم اکنون در حال دریافت نتایج غیر منتظره ای مربوط به مرکز کهکشان NGC 1433 است که از جمله این نتایج می توان به پیدا شدن ساختار مارپیچی شگفت انگیز در نزدیک مولکول های گازی موجود در مرکز کهکشان اشاره کرد.
همچنین ستاره شناسان نشان دادند که گروهی از مواد روان مانند هواپیمای جت بوده و در مکانی دورتر از سیاهچال قرار دارند ، از کهکشان خارج می شوند.
گسترش این مواد تا فاصله 150 سال نوری ادامه می یابد. این کوچکترین خروج مولکولی است که تا کنون از کهکشانی به غیر از کهکشان خودمان ، شاهد آن بوده ایم.
یک نمونه نادر از دنباله‌دارها در روز اول سال 2016 در آسمان شرقی رصد شد.
به گزارش تازه های نجومی به نقل از ایسنا دنباله‌دار کاتالینا که به طور رسمی به "C / 2013 US10" شناخته شده است، پس از رسیدن به اعماق فضا در پی سفر اخیر خود، به قسمت داخلی منظومه شمسی وارد شده و قبل از طلوع آفتاب در آسمان قرار گرفته است.
مردم برای مشاهده این دنباله‌دار که پوششی از غبار و یخ داشته و به کما معروف است، نیازمند دوربین‌های دوچشمی بودند.
ساده‌ترین راه برای پیدا کردن دنباله‌دار کاتالینا، ابتدا یافتن "دب اکبر" در آسمان پیش از طلوع آفتاب و پیدا کردن قوسی است که
به ستاره غول‌پیکر نارنجی (ستاره ژوبین دار یا نگهبان شمال) منتهی می شود. این ستاره برای کسانی که در نیمکره شمالی هستند، دومین ستاره درخشان در آسمان بوده و شناسایی آن نسبتا آسان است.
در روز اول سال نو این دنباله دار تنها 0.5 درجه در حدود عرض ماه به سمت غرب ستاره نگهبان شمال حرکت کرد.
کاتالینا دارای دو دم است، یک دم غباری در مسیر حرکت دنباله‌دار که در قسمت سمت چشم پایین هسته‌ی دنباله‌دار دیده می‌شود و دیگری دم یونی که خیلی طولانی است و به قسمت بالا-سمت راست عکس رفته است. در ۱۷ ژانویه، این مسافر منظومه‌ی شمسی که از ابر اورت آمده، به نزدیک‌ترین فاصله‌ی خود از زمین می‌رسد. آن زمان ۱۱۰ میلیون کیلومتر با ما فاصله خواهد داشت و در کنار ستاره‌ها‌ی صورت فلکی دب اکبر قرار خواهد گرفت.
کپلرb22: شبه‌زمینی به‌دور شبه‌خورشید
این شبیه‌ترین همتای زمین است که تاکنون پیدا شده است. سیاره‌ی کپلر b22 که اخیراً کشف شده است به سرعت به عنوان بهترین مکان برای جست‌وجوی حیات در بیرون از منظومه‌ی شمسی انتخاب شد. ستاره‌ی مادر سیاره‌ی کپلر b22 در واقع کوچک‌تر و سردتر از خورشید است و در فاصله‌ی 600 سال نوری از زمین در امتداد صورت‌فلکی قو (دجاجه) قرار دارد. شعاع سیاره‌ی کپلر b22 بیش از 2 برابر شعاع زمین است که اندکی نزدیکتر به دور خورشیدش می‌گردد؛ اما در منطقه‌ی سکونت‌پذیری که آب مایع می‌تواند در سطحش وجود داشته باشد. عکس بالا تصویری هنری است که نشان می‌دهد کپلر b22 از دید فضاپیمای که نزدیکش می‌شود در مقایسه با سیارات درونی منظومه‌ی شمسی چگونه است. آیا کپلر b22 آب یا حیات ناشناخته دارد. پروژه‌ی ستی به دنبال نشانه‌هایی از هوش فرازمینی کپلر b22 را بررسی خواهد کرد.
|
